Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to lead astray

  • 1 VILLA

    * * *
    I)
    f.
    1) error, falsehood;
    2) heresy;
    (-ta, -tr), v.
    1) to lead astray (nótt hefir mik villt); ok er svá villt fyrir mér, at, I am so bewildered that;
    2) to falsify, counterfeit (v. heimildir á. fé); villtar rúnar, dark, obscure runes; rísta (rúnar) villt, to mis-write, write wrong; v. leitina fyrir e-m, to confound the search, put one on a wrong scent;
    3) refl., villast, to go astray, lose one’s way (hafði hann villzt ok snúizt frá guði); with gen., nú villtust þeir vegar, now they lost the road; villtust hundarnir farsins, the hounds lost the track; þeim öllum villtist sýn, at engi þeira mátti finna hann, they were all so bewildered that none of them could find him.
    * * *
    u, f. a going astray, losing the way: metaph. error, falsehood, villa ok fáfræði, Sks. 613 B; lögvilla (q. v.), hann snöri því í villu er hón hafði mælt, Nj. 161; Þorleifr spaki er með viti lagði þá villu, Fms. x. 379: eccl. false doctrine, heresy, Rb. 338; Djöfuls villa, 655. 56; villa Arii, the Arian heresy, Ann.
    2. villu-andi, Stj. 240; villu-kenning, a false doctrine; villu-átrúnaðr, false belief, unbelief, 103; villu-efni, Fb. i. 409; villu-bönd skurðgoða, Fms. ii. 96; villu-boðorð, fortala, Anecd. 32, 70; villu-glapstigr, Stj. 49; villu-hellir, Barl. 154; villu-myrkr, Post.; villu-ráð, Anecd. 28; villu-draumr, a false dream, Barl. 108; villu-nótt, a night of error, Hom. 41; villu-þoka, Gþl. 45; villu-biskup, villu-páfi, a false bishop, a false pope, Fms. viii. 369, Ann. 415. 19; villu-prestr, a false priest, Anecd. 12; villu-spámaðr, a false prophet, Stj. 593.
    COMPDS: villu-dýr = villidýr, N. G. L. i. 317. villu-karl, m. = villumaðr, Barl. 102. villu-lauss, adj. free from error, orthodox, Barl. 99. villu-maðr, m., eccl. a heretic, Barl. 149, Stj. 21, Clem. 52; Maumets villumenn, Orkn. 364, N. T., Vídal. passim. villu-ráfandi, part. roving astray; v. sauðr. villu-samligr, adj. false, Anecd. 30, Sks. 528. villu-samr, adj. erroneous, false, Barl. 157. villu-stigr, m. a false path, Barl. 145, Anecd., Stj. 637, v. l. villu-trú, f. unbelief, Barl. 103. villu-vegr, m. a way of error, Fb. i. 117. villu-víg, n. an intended murder; e. g. vega mann til arfs, Gþl. 252.

    Íslensk-ensk orðabók > VILLA

  • 2 villa

    * * *
    I)
    f.
    1) error, falsehood;
    2) heresy;
    (-ta, -tr), v.
    1) to lead astray (nótt hefir mik villt); ok er svá villt fyrir mér, at, I am so bewildered that;
    2) to falsify, counterfeit (v. heimildir á. fé); villtar rúnar, dark, obscure runes; rísta (rúnar) villt, to mis-write, write wrong; v. leitina fyrir e-m, to confound the search, put one on a wrong scent;
    3) refl., villast, to go astray, lose one’s way (hafði hann villzt ok snúizt frá guði); with gen., nú villtust þeir vegar, now they lost the road; villtust hundarnir farsins, the hounds lost the track; þeim öllum villtist sýn, at engi þeira mátti finna hann, they were all so bewildered that none of them could find him.
    * * *
    t, to bewilder; ok er svá villt fyrir mér ( there is such bewilderment before me) at ek veit eigi frá mér, Háv. 56.
    2. to falsify, forge, counterfeit, as a law term; um fé þat er hann hafði markat, ok villt á heimildir, Lv. 48; hinn skal segja heimili sitt, en ef hann villir heimili sitt, N. G. L. i. 223; er þeim lítið fyrir at villa járnburð þenna, Ó. H. 140; sá maðr hefir viljat villa leitina fyrir oss (cp. Dan. ‘bringe en paa vildspor’), Fms. i. 72; hvárt sem þeir villa ( give a false account of) faðerni eðr móðerni eða bæði, Grág. i. 357; ef hann leynir fé eðr villir heimildir, gives a false title, Jb. 336; hvar þess er aðrir taka arf enn erfingi réttr fyrir því at kyn var villt, Grág. i. 191; villir hann vísdóm allan, to belie, Fms. vii. (in a verse); draumar villa oss, ef …, do our dreams belie us, if …, Gísl. (in a verse); villtar rúnir, falsified. Am. 9; rísta villt, to write falsely, mis-write, 12; allr lands-lýðr syrgði hann villtan, Hkr. i. 102 (Fms. x. 379).
    II. reflex. to go astray, miss the way; kenndi þá hvárr öðrum þat er þeir höfðu villzk, Bs. i. 288; hafði hann villzk ok snúisk frá guði, Fb. ii. 392; nú villask þeir þaðan á braut, Grág. ii. 312; þá er frá honum villtisk, 192: with gen., nú villtusk þeir vegar, lost the road, Fms. ii. 77; villisk er nú vegarins, Valla L. 217; villtusk hundarnir farsins, the hounds lost the track, Hom. 120.
    2. metaph., þat verðr mörgum manni, at um myrkvan staf villisk, Eg. (in a verse); ef þeim villask váttar, Grág. ii. 209; villtusk allir spådómar, Rb. 381; ok er svá villt fyrir mér ( I am so bewildered) at ek veit eigi frá mér, Háv. 56; þeim öllum villtisk sýn, at engi þeirra mátti finna hann, Fb. ii. 385; villtisk hann mér ok mátti ek eigi finna hann, Karl. 309; hón villtisk öll frá mér ( she forsook me quite) ok lagði hón íllt fyrir sik, Clem. 137.

    Íslensk-ensk orðabók > villa

  • 3 afleiðis

    adv.
    1) out of the right path or course (sigla afleiðis);
    2) fig., ganga afleiðis, to go astray; snua (draga, fœra) e-t afleiðis, to pervert, misrepresent (þú fœrðir orð þeirra afleiðis); snúa e-m afleiðis, to lead astray.

    Íslensk-ensk orðabók > afleiðis

См. также в других словарях:

  • lead astray — ► lead astray cause to act or think foolishly or wrongly. Main Entry: ↑lead …   English terms dictionary

  • lead astray — index bait (lure), brutalize, corrupt, debauch, delude, ensnare, entrap, illude …   Law dictionary

  • lead astray — verb 1. teach immoral behavior to It was common practice to lead off the young ones, and teach them bad habits • Syn: ↑lead off • Hypernyms: ↑corrupt, ↑pervert, ↑subvert, ↑demoralize, ↑ …   Useful english dictionary

  • To lead astray — Lead Lead (l[=e]d), v. t. [imp. & p. p. {Led} (l[e^]d); p. pr. & vb. n. {Leading}.] [OE. leden, AS. l[=ae]dan (akin to OS. l[=e]dian, D. leiden, G. leiten, Icel. le[imac][eth]a, Sw. leda, Dan. lede), properly a causative fr. AS. li[eth]an to go;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lead astray — lead away from that which is right, tempt to do wrong …   English contemporary dictionary

  • lead — Ⅰ. lead [1] ► VERB (past and past part. led) 1) cause (a person or animal) to go with one, especially by drawing them along or by preceding them to a destination. 2) be a route or means of access: the street led into the square. 3) (lead to)… …   English terms dictionary

  • Lead — (l[=e]d), v. t. [imp. & p. p. {Led} (l[e^]d); p. pr. & vb. n. {Leading}.] [OE. leden, AS. l[=ae]dan (akin to OS. l[=e]dian, D. leiden, G. leiten, Icel. le[imac][eth]a, Sw. leda, Dan. lede), properly a causative fr. AS. li[eth]an to go; akin to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lead a person up the garden path — lead astray, mislead, deceive …   English contemporary dictionary

  • lead — 1. v. & n. v. (past and past part. led) 1 tr. cause to go with one, esp. by guiding or showing the way or by going in front and taking a person s hand or an animal s halter etc. 2 tr. a direct the actions or opinions of. b (often foll. by to, or… …   Useful english dictionary

  • astray — /əˈstreɪ / (say uh stray) adverb 1. out of the right way or away from the right; straying; wandering. –phrase 2. go astray, a. to fall into error: to go astray in one s calculation. b. to have a moral lapse. c. to be lost or mislaid: my watch has …  

  • lead off — verb 1. teach immoral behavior to (Freq. 1) It was common practice to lead off the young ones, and teach them bad habits • Syn: ↑lead astray • Hypernyms: ↑corrupt, ↑pervert, ↑subvert, ↑ …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»